ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Η ….δική τους και η δική μας


Η νέα πράσινη σημαία

Οι Οικολόγοι Πράσινοι (ΟΠ) εγκαλούν το ΠΑΣΟΚ για αφερεγγυότητα στις διακυρήξεις του για μια «πράσινη ανάπτυξη» .Λένε ότι το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά δεν θέλει άλλα ούτε και μπορεί να εφαρμόσει μια τέτοια πολιτική εάν και εφόσον έρθει στην εξουσία.

-Οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για απεξάρτηση απ’ το πετρέλαιο είναι σε αναντιστοιχία με τις εξαγγελίες του για μετατροπή της Ελλάδας σε ‘’ισχυρό ενεργειακό πόλο’’.

-Οι στόχοι του για «πράσινη ενέργεια» είναι κατώτεροι κι από ‘κείνους της Ν.Δ.

-Το πρόγραμμά του για επαναπρογραμματισμό των μεγάλων επενδύσεων και σταμάτημα της «υπερσυγκέντρωσης» έρχεται σ’ αντίθεση με τα Φαραωνικά έργα σε γήπεδα γκόλφ, μεταλλεία Οίτης, δρόμο Ε65, που προωθούν οι δήμαρχοί του.

-Λέει όχι στην ανορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων την ώρα που ακόμα υποστηρίζει την εκτροπή του Αχελώου.

-Υποστηρίζει την ανακύκλωση-κομποστοποίηση και ταυτόχρονα οι δήμοι υπο κηδεμονία του προωθούν την καύση .

Η νέα σημαία του ΠΑΣΟΚ για «πράσινη ανάπτυξη» προφανώς δεν αποτελεί άμεση λύση για έξοδο απ’ την κρίση που απειλεί να καταπιεί την ήδη προβληματική Ελληνική οικονομία.

Οι σημερινές μαξιμαλιστικές διακυρήξεις του εντάσσονται μόνο (και πάντα) στο προεκλογικό κλίμα που καλλιεργεί εδώ και καιρό .

Όταν και αν έρθει η ώρα –όντας κυβέρνηση-να του ζητηθεί η υλοποίηση των διακυρήξεών του, τότε θα επικρατήσει ο…ρεαλισμός!

Το σημερινό ΠΑΣΟΚ, όντας δέσμιο της νεωτερικότητας στην παγκοσμιοποιημένη της διάσταση, όπως άλλωστε κι όλα τα σοσιαλδημοκρατικά (κι όχι μόνο) κόμματα εξουσίας, μπορεί να παράξει μόνο στόχους που αφορούν την άμεση προοπτική.

Η επίπλαστη ασφάλεια της δυτικοτραφούς νεωτερικότητας που χαρακτηρίζει τα πολιτικά συστήματα στα οποία ανήκει και το ΠΑΣΟΚ σαν κόμμα εξουσίας, δεν αφήνει καθόλου περιθώρια για μελλοντικούς σχεδιασμούς.

Ακόμα και τα πιο μαξιμαλιστικά του σχέδια κυριαρχούνται από μια πολιτική που δεν είναι παρά άθροισμα μέτρων.

Οι υπάρχουσες επιλογές για τέτοιου είδους πολιτικούς οργανισμούς έχουν πεπερασμένα όρια. Η ευμεταβλητότητα και η αστάθεια, η θεοποίηση της ευελιξίας, της κινητικότητας, της αξιοκρατίας, εμβολιάζουν αυτά τα πολιτικά συστήματα με τη λογική τους και στην Ελλάδα αυτή η αστάθεια εκφράζεται με τι άλλο; Με την εκλογολογία!

Το ΠΑΣΟΚ έχει πρόγραμμα! Μόνο που όταν λένε πρόγραμμα στο ΠΑΣΟΚ εννοούν δέσμη μέτρων κι όχι σχέδιο. Παράδειγμα : Το ηλεκτρονικό βιβλίο, για τον Γιωργάκη αποτελεί την απάντηση στην υποτίμηση της γνώσης και τη θεοποίηση της εξειδίκευσης!

Η λογική της «ευελιξίας», της υποταγής του μέλλοντος στο παρόν και η μόνιμη επίκληση του «εφικτού» έναντι του «ουτοπικού», η λογική δηλαδή μέσα στην οποία κινούνται αυτοί οι πολιτικοί οργανισμοί δεν είναι η λογική των οικολόγων.

Στις ‘’Προγραμματικές προτάσεις για πολιτικές αλλαγές’’ οι ΟΠ δεν καταρτίζουν ένα αυριανό κυβερνητικό πρόγραμμα! Κι επειδή δεν είναι κόμμα εξουσίας, ακόμα και τα πιο άμεσα εφαρμόσιμα μέτρα που προτείνουν , εντάσσονται μέσα στο γενικότερο όραμα που έχουν για μια άλλη κοινωνία!

Επειδή ακριβώς δεν είναι δέσμιοι καμίας νεωτερικότητας και κανενός κατεστημένου πολιτικού συστήματος, έχουν την ‘’πολυτέλεια’’ να μπορούν να βλέπουν την πράσινη ανάπτυξη σφαιρικά.

Αυτό δηλαδή που δεν μπορεί να κάνει το ΠΑΣΟΚ . Το κόμμα του Γιωργάκη δύο πράγματα δεν μπορεί να κάνει:

Α) Δεν μπορεί να χαράξει μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Δεν του το επιτρέπουν τα συστημικά του όρια.

Δεν είναι φτιαγμένο γι αυτό το σκοπό!

Β) Δεν μπορεί και δεν τολμά να μαρτυρήσει τι άμεσα μέτρα θα πάρει για να σώσει την οικονομία της

χώρας. Πώς θα αντιμετωπίσει την έλλειψη ρευστότητας, πώς θα κάνει δημόσιες επενδύσεις χωρίς

λεφτά, πώς θα μειώσει το χρέος, πώς θα σταματήσει τη διογκούμενη ανεργία, ποια θα είναι η δική του απάντηση στο επικαιροποιημένο σχέδιο σταθεροποίησης κλπ.

Η νέα σημαία λοιπόν του ΠΑΣΟΚ για «πράσινη ανάπτυξη» δεν είναι ούτε μακροπρόθεσμο σχέδιο –αφού δεν μπορεί να έχει- ούτε άμεσα μέτρα σωτηρίας γιατί αν τα μαρτυρήσει θα φανεί ότι είναι ίδια μ’ αυτά της Ν.Δ και των περιθωρίων που αφήνει η αποσβολωμένη Ε.Ε

Το ‘New Obama’s style’ που υιοθετεί το ΠΑΣΟΚ μεταφράζεται στα ελληνικά: «Άς βγούμε κυβέρνηση και βλέπουμε».

Η αστάθεια, η ρευστότητα και οι θολές διακυρήξεις είναι μια ατμόσφαιρα πολύ προσφιλής και γνωστή στους Έλληνες σοσιαλιστές.

Η κριτική των ΟΠ δεν πρέπει να βασίζεται στην ανάδειξη της αμετροέπειάς τους. Δεν πρέπει δηλαδή να ξεκινήσει ένας διαγκωνισμός για το ποιος είναι πιστότερος κύρηκας της ‘’πράσινης ανάπτυξης’’.

Αντίθετα οι ΟΠ οφείλουν να αναδείξουν τις παραπάνω αδυναμίες του ΠΑΣΟΚ. Από τη μια δηλαδή την ταύτισή του με τους κακέκτυπους νεοφιλελεύθερους της κυβέρνησης όσον αφορά τα άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης κι απ’ την άλλη την αδυναμία του να προτάξει κάτι ουσιαστικό κι ολοκληρωμένο, κάτι βέβαια που θα ανέτρεπε και το κοινωνικό του υπόβαθρο: το βόλεμα, την κρατικίστικη νοοτροπία , τον τριτοδρομισμό του, τον λαικισμό του.

Το καθεστώς του δικομματισμού και οι καθεστωτικές ελίτ της χώρας μας έχουν εθίσει τους πολίτες εδώ και δεκαετίες, να αντιμετωπίζουν το κράτος σαν ένα σύνολο μηχανισμών καταπίεσης, κυριαρχίας, ταξικών διακρίσεων στην παιδεία και την υγεία και ταυτόχρονα σαν ένα σύνολο θεσμών για κομματικές διευκολύνσεις με χαρακτηριστικά την αναποτελεσματικότητα και την αδικία.

Την οποιασδήποτε μορφής πράσινη ανάπτυξη βλέπει το ΠΑΣΟΚ, τη βλέπει να περνά μέσα από προεδρικά διατάγματα νόμους και υπουργικές αποφάσεις.

Οι οικολόγοι οφείλουν να δώσουν τη δική τους άποψη για το ποιο θεωρούν ότι είναι το κοινωνικό υποκείμενο της υλοποίησης της ‘’πράσινης λύσης’’.